Altı Üstü Yalnızlık

Ruhum parmaklarımın ucundan
Akıp giderken boşluğa
Bedenim taş gibi ağırlaşıyor
Batıyorum sende

Sensiz günlerde
Senli günleri özlüyorum
Bağırmak istesem de
Kelimeler düğümleniyor boğazıma
Bir yumruk gibi

Köşeye sıkıştırıyor
Geçmişin karanlık gölgesi
Bir karabasan gibi

Yokluğun şimdi buz gibi soğuk
Yakıyor bedenimi
Bense sessiz çığlıklarda
Sende batıyorum