Arap Edebiyatında Tahkik Geleneği ve 19 Yüzyıl Meşhur Muhakkikler

İlme adanmış hayatlar, geçmiş ilmi birikimin yeniden yoğrulması, gelecek nesillerin
yolunu aydınlatacak birbirinden değerli çalışmalar, hocalık, öğrencilik, tedrisat ve ders
halkaları. Elimizdeki değerli ilmi hazinenin kaybolmasını engelleyen nadir şahsiyetler.
Onları
ve
hizmetlerini
tanıma
adına...
Muhammed İbrahim el-Kettânî, 1936 yılından 1955 yılına kadar geçen sürede,
sömürüye karşı bağımsızlık hareketini desteklediği, siyasal faaliyetler içinde olduğu
gerekçesiyle, sekiz yılı aşan bir süre boyunca hapis yatmış, işkence görmüş ve sürgün
hayatı
yaşamıştır.
Abdüsselâm Muhammed Hârûn, daha on altı yaşlarında bir öğrenciyken Ebû Şucâ el-
İfahanî'nin (ö.500/1107) el-Mutaâr isimli eserini 1925 yılında Kahire'de
yayınlamıştır.
Muhammed e-ancî, hayatının tamamını okumaya, öğrenmeye ve bu öğrendiklerini
insanlarla
paylaşmaya
ve
öğrenci
yetiştirmeye
adamıştır.
Bir gün, Şey Muhammed Muyiddîn Abdulamîd'e; Efendim neşrettiğiniz eserlerde
fihriste neden önem vermiyorsunuz? diye sordum. Bana, bununla harcayacağım
vakitte başka bir eseri tahkik ederim daha iyi diye cevap verdi.
Seyyid Ahmed ar, Mısırda eski eserler üzerine yapılan neşir faaliyetlerinde önde
gelen şahsiyetlerinden biri olarak tanınmış, özellikle yönteminin güçlülüğü ve eseri
sunumundaki
güzelliği
ile
şöhret
bulmuştur.
Muhammed Ebu'l-Fal İbrahim, Kendisi, evinde her cuma akşamı, ilim ve edebiyat
meclisleri düzenlemiş, düzenlediği bu meclisler yaklaşık otuz yıl devam etmiştir.