Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi Açısından Türkiye'nin Vicdani Ret Pratiği

Vicdanî ret genel kabul gören ve yaygın biçimde algılanan tanımlama şekli ile kişinin inancı gereği zorunlu askerlik hizmetinden kaçınmasıdır. Uluslararası literatürde Vicdanî ret, hukukî bağlamda ve din ve vicdan özgürlüğü kapsamında bir insan hakkı olarak değerlendirilmektedir. Günümüzde, Avrupa ülkelerinin öncülüğünde pek çok ülke, vicdanî retti bir insan hakkı olarak tanımakta ve yurttaşlarına askerlik hizmetine alternatif oluşturan kamu hizmeti seçeneği sunmaktadır.

Bu çalışmanın amacı, vicdanî ret kavramının zorunlu askerlik hizmeti ile birlikte Türk iç hukukuna girmesi gerekliliğini öne çıkaran olayları irdeleyerek önerilerde bulunmaktır. Bu çalışmada zorunlu askerlik hizmeti ve Vicdanî ret hakkına kaynaklık eden ulusal ve uluslararası mevzuat incelenmiştir. Çalışmanın konusu çerçevesinde iç hukuk yargı organları, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM) kararları ile Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi (AİHS)'nin ilgili maddeleri konuya ilişkin yaşanan olaylardan birebir örnekler verilerek analiz edilmiş ve söz konusu içtihadın iç hukukumuza etkileri ve devlet organlarına getirdiği yükümlülükler değerlendirilmiştir.

Bu kitap Türkiye'nin uluslararası insan hakları hukuku bağlamında vicdanî ret pratiğini geliştirmesine katkı sunmayı amaçlamaktadır.