Güzler ve yalnızlıklar arkkitapları Bülend TOKGÖZ Şiir

Kamyon camını ıskalayamaz her bıldırcın
Akşam dağın sırtına mızrak gibi saplanır
Yollar harami kesilir soyar öz oğlunu
İnsandan geriye boş bir sırt çantası kalır

Güneş alnında balçık taş kesildi gördün mü
Ağır kan kaybı masum gençlik sevdalarının
Son Çeyrek lafının tüyler ürperten derisi
Çıngıraklı olan en dürüstü yılanların

Sürer sergüzeştimiz serde duman tüttükçe
Umut kemendini sıkıca bağlamalısın
Dostça kucaklaşmalar ve fidan gölgesinden
Her seferinde yeni baştan yaratılırsın

Mısır tarlaları arasından Nil gibi geç
Kaçan kızın bohçasındaki ümit ve cüret
Kefaretindir kalbindeki kor ve yaralar
Müptedi kardeşe kekeç maceranı naklet