Haykırış

Gündüzden daha çok severim geceleri,
Saklar yüzümdeki derin çizgileri...
Herkesin kendi âlemine çekildiği, her şeyin
âdeta sükût bulduğu geceler: benim de
duygularımın asileştiği, şımardığı ve söz
dinlemediği saatler.
Kaç gece dolaştım kim bilir; saatlerce efkârımı
dağıtmak için kaldırımlar boyu?
Kim bilir kaç gecenin karanlığına sakladım
utandıran duygularımı?
Kaç geceye açtım ki bilir, kimselere
açamadığım sırlarımı?
Dostum oldu benim, sırdaşım oldu herkesin
korktuğu geceler.
Ve işte bu yüzden;
Gündüzden daha çok severim geceleri,
Saklar yüzümdeki derin çizgileri...