İstanbul'un Sokak Kardelenleri

gördüğü rüya tüm duygularını yansıtan bir film gibiydi...
?O... yeşil tepeye bir varabilse; o da güzel ağaçlar, rengarenk çiçekler ortasında oturan, neşe içinde şarkılar söyleyen o mutlu insanlardan olabilecekti.
Yalnız koşması gerekiyordu artık.
Tepeye çok yaklaşmıştı ki, deprem hızlandı...
Yol yarıldı...
Bir derin yarık daha açıldı tam önünde...
Atlaması gerekiyordu.
Yanındaki birçok insanın bu derin yarığa düşüp kaybolduğunu gördü.
Düşmek, kaybolmak istemiyordu.
Bu yarıktan da atlaması gerekiyordu.
Nefesini tuttu.
Tüm gücünü topladı....