Lebib

Şimdi sıra, akşam az da olsa gelen müşterilerin istediklerini verip, yapamadığı işlerinin eksiklerini
kapatmaya geliyordu. Nizam müşterilere siparişleri ulaştırmaktan dolayı yoruluyor, kan ter içinde
sandalyede oturup soluklanıyordu. Gittiği onlarca sokağın aralarında yetiştirmesi gerekli olan sipariş
poşetlerinin bitmemesi onu bitap düşürmüşe benziyordu. Motosikletinde oturarak çalışıyor olsa da
sürekli geçip gittiği sokaklar o kadar fazlaydı ki hareket edememekten ayaklarını tutuyordu. Bir
süreliğine yerinden yavaşça kalktı ve çayını doldurdu. Lebib onun yorgunluğunu görmüş olacak ki
tezgâhtaki servis poşetlerini alıp motosiklet ile gitme işine girişti ve Nizam da Lebib'in arkasından
garipsemişçe ona baktı. Çayını kapının önüne çıkıp yorgunluğunu gidermek üzere oturarak rahat
rahat yudumladı.