Mor Gölge

Tamer Kavuran'ın ilk şiir kitabıdır. 1990 yılından 2010 yılına kadarki yazmış olduğu şiirlerin bir kısmını içermektedir.
Kavuran şiiriyle ilgili çok önemli bir tespitimizi söylemeye sıra geldiğinde; deriz ki; Tamer Kavuran'ın şiiri "renkli" bir şiirdir. Onun şiiri adeta bir renkler meşheri, renk cümbüşüdür. Bunda ise zannımızca, önce annesinin resimle olan ünsiyeti, sonra da kendisinin ressam oluşunun büyük etkisi vardır. Renklerle duygularını ifade etmek şairin kolayına gitmiştir. Ama bu da sanmayın ki o kadar basit bir iştir.
Bu renklerin dökümüne gelince; turuncu, gri, yeşil, mavi, mor, beyaz, siyah, sarı, kızıl, lâ'l, kahverengi, pembe.
Elimizdeki şiirlerinde şair bu renkleri muhtelif şekillerde tam 68 defa kullanmıştır. Buna renk ve boya kelimelerinin türevleri dâhil değildir. Dört şiirinin (Sarı, Haykırış Gri Gölgelere, Mor Gölge, Mor Fırtına) başlıklarında geçen renkler de dâhil değildir. Onun şu şiirine bir göz atalım;
"beyazlar/yangınlar içinde/kül içinde/turuncuya takılmış maviler içinde/ve dünya/ve ay/ve yıldızlar/ve ben/siyahlarda yüzen sarılar içinde/beraberlik griler içinde/ve sen/rüyalar içindesin"
Şairin en çok kullandığı renk siyahtır. Hiç kullanmadığı ise kırmızı. Kırmızı, şiirde aşkın ve şiddetin mazmunudur. Oysa Kavuran şiirinde aşk ve kendisinden kaynaklanmasa da şiddet vardır. Ama o, bu mısralarda, hislerini başka renkler ve kelimelerle ifade etmeyi seçmiştir.
Bilmem farkına vardınız mı?
Tamer Kavuran şiiriyle ilgili diyeceklerimizi kısaltarak kestirmeden demek gereğini duyduk. Üstelik diyeceklerimizin birçoğu da kaldı.