Neşvan

Her şey, her şey netameli ve sarhoş
Bir kösnümüşlükle bakıyor yüzüme
Dinliyorum, kara, ılık bir ırmak gibi akan
Hayatın içinde hayasızca haykıran
Hezeyanlı insanların sesleri arasında kaybolan
Bir şehrin şarkısını dinliyorum.

Bu eskimiş ve kösnül yüzden teğet geçen
Ey! Gök, dalları güller dolu
Aklı dinamitleyen ince bir sızıdır
Bu şehirden yaşama çıkılır mı!