New York Düşerken

"450 çocuk hiçbir zaman çocuk olmadı."
Onların eğitimi için milyarlarca dolarlık bir bütçe ayrıldı. En iyi
eğitmenler bulundu, en iyi imkânlar seferber edildi. Her biri
yetimhanelerden özenle seçilerek toplandı. Onlar eğitmenlerine göre
görev, liderlerine göre işlenmeyi ekleyen değerli birer hammaddeydi.
Çok küçük yaşlardan itibaren en zorlu eğitimlerden geçtiler, en iyisini
en iyisinden öğrendiler, cesaretliydiler, korkusuzdular. Oysa en
başında onlar sadece masum birer çocuktu, şimdi ise nitelikli birer
silah haline geldiler.
Onlar, dostları için candan birer yoldaş, düşmanları içinse o güne
kadar karşılaştıkları en tehlikeli askerlerdi. Tek parolaları, hedefleri
uğrunda önlerine çıkan her şeyi yok etmekti; bunu yaparken tereddüt
dahi etmeyeceklerdi.
New York'ta adalet için başlayan bu savaşa pek çok ülkeden katılım
sağlandı. Onlar, görev tanımları gereği birer hayaletten farksızdı,
resmi bir operasyon yürütüyorlardı fakat bu operasyonun detaylarını
küçük seçkin bir gruptan başka bilen yoktu. Yüzyıllardır egemen olan
bu gizli imparatorluğa karşı yürüttükleri savaşı kazanabilecekler
miydi?