Şahiya Herse

Bo ku cendexewneke kevn binax bike, vegeriyabu Stenbole; li kuçeya xwe, li mala xwe a ku bi salan bu neçubuye, vegeriyabu. Di berika we de gulazeke bebu; zarokek ku li Xarpere ji de u xwişken xwe hatibu kirin u a niha dixwest li xwediyen xwe, li axa xwe vegere...

Xaniberfiroşeki ecev u delaliya wi a je ji ecebtir; heter le diktirin, bo ku ve mala ku ji peşeroja we, ji diroka we mabu u a niha mişkan ew der kiribun qulistana xwe u hey texten we en riziyayi dikeritandin, bikirin. Gelo we de karibuya ve mala kulu Ramelaye di navbera juren we dw çubu u hatibu, denge xwe li diwaren we pistandibu u di her Paskalyaye de ji bo kesen ku naven nedihatin bıre, şıv u xwarin çekiribu, bifirota?