Sakalar

Saka kelimesi Türkçede (Yakut şivesinde) insan manasına gelir. Avista'da bu kelime Türk karşılığı fclarak ve İranlılarca düşman sayılan Türkleri küçümseme maksadıyla £şkıya manasında kullanılmıştır. Ermeni müellifi Stephanos Asolik de: Türkistan bozkırları ki buna Sakastan denilir diyor. Z. V. Togan'a göre: İskitfer Türk'tür; eski Şu Türklerine dayanırlar. Skit sözü, Cengiz'in dayandığı boylardan, Sakait adı gibi, Saka adına t çoğul ekinin gelmesiyle oluşur, diyor. Sakalara Asurlular Aşkuzai/Askuzai, İşkuza bazen Asagarta/Sakarta/Zakarti/Zakruti/Zikirtu; Yahudiler Tevrat'ta Aşkenaz; Eski Yunanlılar Scythe (İskit), hükümdarlar boyuna Sokolot ve sonraları Sak/Saka; İranlılar Saka; Hintliler Sakya ve Çinliler de Su ve Se diyorlardı. Kaşgarlı Mahmud'un Divan-ı Lügati't Türk adlı eserinde anıldığı gibi, Tanrı Dağları bölgesindeki Şu/Su sülalesi, M.Ö. 800'lü yıllardan beri Sakaların hükümdarlar sülalesi idi. Fransızlar İskit kelimesini Scythes yazar, Sit okurlar. Almanlar Skythe yazar, Sküt okurlar. Bu kelimeyi Araplardan Skit olarak alıp, başına İ harfi getirmiş, İskit yapmışız. Tıpkı istasyon gibi. Kelimenin en eski hâlini Hero-dot'ta Yunanca olarak görüyoruz: Sküthai. Heredot İskitlere Sakai diyor. Bunu Fransızlar Saces yazar, Sas okurlar. Herodot, hepsinin birden adı Sokolot'tur, der. Hellenler onları Skuthai diye adlandırır. Yunancada "Ü" harfi olmadığı için kelimenin aslının çoğul hâli almış Suku olduğu, İskit Türklerinin aslında Saka, Soko diye bilinen Türkler olduğu anlaşılır.