Sarıkamış

-Haydi Mehmetler, tren hareket ediyor...

O an kalabalıklar arasında bir kopma oldu. Küme küme insanlar istasyona doğru yürümeye başladı. Vedalaşma bitmişti. Davullar hep birlikte Gençler dönüp dönüp el sallıyorlardı. Bütün genç Mehmetler trene bindi. Büyük izdiham oldu. O ses yine duyuldu:

-Aşağıda kimse kalmasın! Tren hareket ediyor!

Meydandaki kalabalık, gençlerin boşalttığı perona dolmuştu. Peron yetmemiş, kalabalık aşağılara kadar sarkmıştı. Davullar her yönden çalıyordu. Hep beraber mehter havasını çalıyorlardı. Aşağıdakiler el sallıyordu. Trendekiler pencerelere dolmuştu. Salkım saçak pencereden sarkıyorlardı. Durmadan el sallıyorlardı. İstasyon görevlisi yeşil işaretli el işaretini kaldırdı. Tren uzun uzun düdüğünü çalmaya başladı. Ağır ağır hareket etmeye başladı. Şimendiferin ortalığa yaydığı buhar dumanı arasında havaya kalkmış kollar görünüyordu. Gardan ayrılan vagonlar bitmek bilmiyordu. Vagonlar genç Mehmetçiklerle doluydu. Her vagonun ön ve arkasında eli silahlı askerler vardı. Tren, uzaklaştıkça küçülüyordu. Tren, sağ tarafa yönelip Toroslara doğru yöneldi. Sonra tamamen gözden kayboldu.
Kalabalık, kaybolan treni bir süre dumanından takip etti. Dumanlar görünmez olunca kalabalık arasındaki insanlar birbirlerine sarıldılar.

-Allah kavuştursun!

Dilekleri sunuldu. Ardından dağıldılar.